Vanavond international evening. Frouwke haar vlucht van Kopenhagen naar Stuttgart was uitgevallen en ze komt nu op het eind van de middag aan op München, 300 km te ver oostelijk. Hopelijk zijn de treinverbindingen goed. Heineken gaat sluiten, tot morgen.

Vandaag is gecancelled en tot officiele rustdag verklaard. Hierdoor kunnen we de komende, naar verwachting vier mooie (vlieg)dagen reglementair gebruiken. Donderdag wordt 32gr voorspeld. Vooral morgen en woensdag moet het erg mooi zweefvliegweer worden.

De foto's welke Tim in de holding heeft gemaakt zijn geplaatst
('Multimedia' > 'Fotoalbum team NL' > 'Finish Tim')

De briefing is uitgesteld tot 12.00 uur. Grid is closed. Misschien nog een weervenstertje aan het eind van de middag. Kans is klein, gezien de grote hoeveelheid neerslag van gisteren, 29 mm lokaal, de vochtige aanvoer, is kans op een aanvaarbare wolkenbasis klein. Vanavond international evening . Eén van onze vliegers heeft een afspraak met Michelle, een Slowaakse schone.

Quote van Brian: "When the standardclass was launched yesterday, it was almost impossible to climb for at least 20 minutes". Toch is er niemand onderuit gezakt; onze jongens stonden in de eerste startrij. Dat het weer extreem moeilijk was, bleek uit het grote aantal buitenlandingen binnen de 40 km en verder op het eerste been. Slechts 10 vliegers zijn voorbij de eerste sector gekomen, waaronder Stefan Telkamp in de SEI. Jammer voor hem geen wedstrijddag. De Duitsers zullen hier wel blij om zijn. Zelfs de grote Philipe (letterlijk en figuurlijk: dat hij in een discus 2A past) stond na 40 km buiten.

Met de 45 km/h wind welke de hele dag stond, was het onmogelijk om zonder een zeker risicoprofiel te vliegen. Glijhoeken van 1:8 waren in de lij van het Schwarzwald meer regel dan uitzondering. Zowel Tim als Rik hebben het eerste keerpunt zo laag gerond,dat het risico van het daar moeten buitenlanden meer dan aanwezig was. Rik heeft 2 uur tussen de 200 en 450 meter AGL gevlogen. Bij zijn landing op Hayingen kon hij als beloning aanschuiven aan de BBQ en ook voor Henk werd nog wat vlees bewaard. Alleen Steven heeft de hele vlucht min of meer ontspannen gevlogen. Om 17.27 uur was Tim vrijwel zeker van een buitenlanding toen hij op 200 m AGL de zon had bereikt, maar uiteindelijk in 45 km/h wind met turbulente thermiek met 0,9 m/sec wist weg te klimmen.

Tim had weten te klimmen tot 1600 meter voor de bui; 300 meter boven de basis, 6 kilometer te vliegen. Zijn positie was dan ook relatief zorgeloos in de holding, met twee vliegvelden binnen glijbereik en de dagoverwinning vrijwel zeker. De stress op de grond was groter; welke informatie konden wij hem geven. We zaten in de stromende regen waarin absoluut geen zicht was en het was niet mogelijk om hier te landen. Met buienradar konden we zien dat het rijtje buien WZW-ONO georienteerd recht over Musbach trok. Pas toen de bui oost van het veld lag konden Ferdi en ik wat licht zien in het westen en zuiden met daartussen (ZW) nog een regengordijntje. Hoe vertel je dit op een heldere wijze aan iemand die absoluut geen zicht heeft op het veld? Axel kwam ook nog even langs voor orientatieadvies. Via een beproefde vader en zoon communicatie konden we dit duidelijk maken en door iets westelijk van het veld vanuit het zuiden aan te vliegen, kon hij in deze kleine opening in de regenbuien op Musbach landen Uiteindelijk kwam hij hier op 300 meter AGL (1000 msl) aan; een glijhoek van 1:10. De vraag "waar ben ik aan begonnen" is heel even bij Tim opgekomen. Uiteindelijk kon hij zich orienteren op het bosje in het verlengde van de baan en de "schinken"-fabriek. De hartslag op de grond was elk geval vele malen hoger dan in de cockpit. Interessant teamwork in aanvulling op de eerdere samenwerking in de vlucht tussen Steven en Tim.

Vanavond international evening. Frouwke haar vlucht van Kopenhagen naar Stuttgart was uitgevallen en ze komt nu op het eind van de middag aan op München, 300 km te ver oostelijk. Hopelijk zijn de treinverbindingen goed. Heineken gaat sluiten, tot morgen.

Vandaag is gecancelled en tot officiele rustdag verklaard. Hierdoor kunnen we de komende, naar verwachting vier mooie (vlieg)dagen reglementair gebruiken. Donderdag wordt 32gr voorspeld. Vooral morgen en woensdag moet het erg mooi zweefvliegweer worden.

De foto's welke Tim in de holding heeft gemaakt zijn geplaatst
('Multimedia' > 'Fotoalbum team NL' > 'Finish Tim')

De briefing is uitgesteld tot 12.00 uur. Grid is closed. Misschien nog een weervenstertje aan het eind van de middag. Kans is klein, gezien de grote hoeveelheid neerslag van gisteren, 29 mm lokaal, de vochtige aanvoer, is kans op een aanvaarbare wolkenbasis klein. Vanavond international evening . Eén van onze vliegers heeft een afspraak met Michelle, een Slowaakse schone.

Quote van Brian: "When the standardclass was launched yesterday, it was almost impossible to climb for at least 20 minutes". Toch is er niemand onderuit gezakt; onze jongens stonden in de eerste startrij. Dat het weer extreem moeilijk was, bleek uit het grote aantal buitenlandingen binnen de 40 km en verder op het eerste been. Slechts 10 vliegers zijn voorbij de eerste sector gekomen, waaronder Stefan Telkamp in de SEI. Jammer voor hem geen wedstrijddag. De Duitsers zullen hier wel blij om zijn. Zelfs de grote Philipe (letterlijk en figuurlijk: dat hij in een discus 2A past) stond na 40 km buiten.

Met de 45 km/h wind welke de hele dag stond, was het onmogelijk om zonder een zeker risicoprofiel te vliegen. Glijhoeken van 1:8 waren in de lij van het Schwarzwald meer regel dan uitzondering. Zowel Tim als Rik hebben het eerste keerpunt zo laag gerond,dat het risico van het daar moeten buitenlanden meer dan aanwezig was. Rik heeft 2 uur tussen de 200 en 450 meter AGL gevlogen. Bij zijn landing op Hayingen kon hij als beloning aanschuiven aan de BBQ en ook voor Henk werd nog wat vlees bewaard. Alleen Steven heeft de hele vlucht min of meer ontspannen gevlogen. Om 17.27 uur was Tim vrijwel zeker van een buitenlanding toen hij op 200 m AGL de zon had bereikt, maar uiteindelijk in 45 km/h wind met turbulente thermiek met 0,9 m/sec wist weg te klimmen.

Tim had weten te klimmen tot 1600 meter voor de bui; 300 meter boven de basis, 6 kilometer te vliegen. Zijn positie was dan ook relatief zorgeloos in de holding, met twee vliegvelden binnen glijbereik en de dagoverwinning vrijwel zeker. De stress op de grond was groter; welke informatie konden wij hem geven. We zaten in de stromende regen waarin absoluut geen zicht was en het was niet mogelijk om hier te landen. Met buienradar konden we zien dat het rijtje buien WZW-ONO georienteerd recht over Musbach trok. Pas toen de bui oost van het veld lag konden Ferdi en ik wat licht zien in het westen en zuiden met daartussen (ZW) nog een regengordijntje. Hoe vertel je dit op een heldere wijze aan iemand die absoluut geen zicht heeft op het veld? Axel kwam ook nog even langs voor orientatieadvies. Via een beproefde vader en zoon communicatie konden we dit duidelijk maken en door iets westelijk van het veld vanuit het zuiden aan te vliegen, kon hij in deze kleine opening in de regenbuien op Musbach landen Uiteindelijk kwam hij hier op 300 meter AGL (1000 msl) aan; een glijhoek van 1:10. De vraag "waar ben ik aan begonnen" is heel even bij Tim opgekomen. Uiteindelijk kon hij zich orienteren op het bosje in het verlengde van de baan en de "schinken"-fabriek. De hartslag op de grond was elk geval vele malen hoger dan in de cockpit. Interessant teamwork in aanvulling op de eerdere samenwerking in de vlucht tussen Steven en Tim.